آموزش مدیریت خشم و عصبانیت به کودک

قدم اول: 
باید کودکان را با احساساتشان آشنا کرد و از آنها خواست که در مورد احساسشان حرف بزنند.در ابتدا باید به آنها کمک کرد تا بتوانند احساسشان را پیدا کنند. در حقیقت باید احساسات کودک را نامگذاری کنید. بنابراین وقتی کودک عصبانیست هم قد او شوید به چشمانش نگاه کنید، او را لمس کنید و بگوبید میدانید او چه احساسی دارد:

« میدونم از اینکه صبر کردی تا حرف من تمام شود ناراحت شدی » یا « میدونم از اینکه بابایی تو رو با خودش نبرد غمگینی» یا «حتما از اینکه ما تو رو تنها بزاریم می ترسی»


قدم دوم: 

همیشه باید احساسات کودک را تایید کنید: مثلاً « توحق داری از دست من عصبانی باشی چون دوست داشتی تلوزیون نگاه کنی»

احساسات اورا نفی نکنید «چرا عصبانی هستی چیزی که نشده

قدم سوم:

به وضوح باید به او تاکید کنید که عصبانیت روش خوبی برای ابراز خشم نیست. 
"اما اجازه نداری کتک بزنی" "اما اجازه نداری حرف زشت بزنی"
برای این کار نخست باید
 با رفتار خود برای بچه ها الگو باشید.  خودتان وقتی خشمگین می‌شوید، داد و فریاد نکنید.
 وقتی خودتان خشمگین هستید، صرفا بگویید من خشمگینم و سپس علت  خشم را به او بگویید و پس از برطرف شدن خشم، دوباره او را در جریان  بگذارید و بگویید عصبانیتم برطرف شد. فراموش نکنید رفتار شما الگوی فرزندتان خواهد بود.

قدم چهارم

با داستان یا اجرای تئاتر و بازی‌ مدیریت خشم، این مهارت را به او به صورت عملی آموزش دهید،سپس هر وقت به شیوه‌ی درست خشمش را ابراز کرد، به او تاکید کنیدکه از نحوه‌ی ابراز خشمش راضی هستید.

اگر فرزندتان به انجام مانورهایی مثل خود زنی، جیغ زدن یا گریه کردن ادامه داد تا وقتی به خودش آسیب نمیزند باید به رفتارش بی اعتنا باشید.

کودکانی که از اعتماد به نفس کمی برخوردارند، نیاز به عشق ورزیدن و احساس ارشمند بودن دارند. از سرزنش، تحقیر و تنبیه آنها خودداری کنید. سعی کنید از آنها انتقاد نکرده و کوچکترین موفقیتشان را با شور و شوق تشویق کنید و پیامهای مثبت به آنها بدهید  مثلاً بگویید:
"تو امروز خیلی کارهای خوب انجام دادی،آفرین"
"مدتی است که حسابی ازت راضی ام"
"چقدر پیشنهاد های خوبی می دی"
"از اینکه بچه توانمندی مثل تو دارم احساس غرور می کنم"
"میدونستی من بهت افتخار می کنم؟