آیا کودک می‌تواند در رختخواب شما بخوابد؟
بازی دان : هرگاه مادران از وابسته بودن، و غیر اجتماعی بودن فرزندشان گله میکنند اولین سوالم این است: ایا فرزندتان با تماس پوستی میخوابد؟ و بیشتر از هشتاد درصد جواب مثبت است.
اشتباهات و باورهای غلط
1) گاهی پدر و مادران، از فرزند خود برای پر کردن خلا عاطفی خود استفاده میکنند. اغاز اسیب به کودک از انجا شروع میشود که استقلال کودک از ابتدا فدای وابستگی پدر و مادر شود. سه سال اول زندگی کودک، مسئله استقلال، بزرگترین مسئله کودک است. کودک سالم به سمت استقلال در حرکت است. بزرگترین شوق و هیجان کودک وقتی است که توان راه یافتن می یابد و هر زمان که استقلالی در کاری پیدا میکند میتوانیم درخشش را در چهره شان بخونیم. حال کودکی را تصور کنید که توانایی تنها خوابیدن را ندارد. خواب برای او چسبیدن به دیگریست. مانند فرزندی که به دنیا امده توانایی نفس کشیدن را دارد اما مادر از شدت اضطراب حاضر به قطع بند ناف کودک نیست. دیر یا زود کودک خفه خواهد شد.
2) گاهی ما کمبودهای خود را در کودکانمان میبینیم و انها را با محبت بی جا خفه میکنیم. کودک، تمام روز نیاز اصلی و حقیقی اش محبت، نوازش، و توجه پدر و مادر است. مادر تمام روز این فرصت را دارد که به فرزندش محبت کند، اما گاهی احساس تنهایی ما در کودکی موجب میشود، کودک را با محبت بی جا خفه کنیم، غذا در دهانش بگذاریم، در انتخاب و پوشیدن لباسش دخالت کنیم، بر خلاف میلش در حمام کنارش باشیم، و او را در رختخواب کنار خود بخوابانیم. کودک با این روشها اشباع نخواهند شد، خفه خواهند شد.
3) احساس گناه و عذاب وجدان از عدم توجه کافی در روز بسیاری از پدر و مادران را وادار میکند برای جبران کوتاهی خود، فرزندان خود را شبها به تخت خود بیاورند. این توجه و عشق هرگز جایگزین کمبود توجه به کودک یا غیبت پدر و مادر در وقت مناسب نخواهد بود بلکه با ایجاد وابستگی بیشتر، جای خالی محبت برای انها اسیب زننده تر خواهد بود.
4) شنیدن این حرف که فلانی تا دو سالگی فرزندش را در تختش نگه داشت و بعد به راحتی قادر به جدا کردن اتاق خوابش شد. کودکان متفاوتند. ایا کسی که از طبقه دوم افتاده و اسیبی ندیده دلیل موجهی برای ماست تا با اطمینان از عدم وجود اسیب ان اشتباه را تکرار کنیم؟ قانون راهنمایی و رانندگی هشدار میدهد استفاده از موبایل هنگام رانندگی باعث تصادف می شود. افراد زیادی سالها این خطر را کردند و هیچ اسیبی به کسی و خودشان وارد نکرده ند، اما ایا میشود از استثناها قانون ساخت؟
5) میترسم فرزندم اسیب بخورد. این نگرانی بسیاری از مادران هنگام جدا کردن فرزندشان است. معمولا بسیاری از پدر و مادرها هنگامی که تصمیم درستی میگیرند و با مخالفت، مانور، گریه های فرزندشان مواجه میشوند کوتاه می ایند و باج می دهند. این روش، بهترین روش برای تربیت کودکی ست که در عوام به ان "لوس" می گوییم.
چگونه رختخواب و اتاق فرزندم را جدا کنم:
بهترین سن برای جدایی اتاق کودک، 5 ماهکیست یعنی بعد از تبدیل شیر نیمه شب به یک وعده و قبل از شروع اضطراب جداییست. خواب کودک معمولا در چهار ماهگی تنظیم شد ست و کودک تمام شب در تخت خود قادر به خوابیدن است. اگر کودکان به هر دلیلی تا بعد از یکسالگی در رختخواب شما مانده، حتما باید برای جدایی او اقدام کنید.
مدتی را در اتاق او، کنار تخت او و بدون تماس پوستی تا صبح بخوابید. هرگز دست مو یا گوش خود را وقت خواب در اختیار کودک قرار ندهید. اگر کودک عادت به تماس پوستی با شما دارد، به بهانه خواندن کتاب، عروسک یا وسیله دیگری را جایگزین کنید.
کوتاه نیایید. کودک ممکن است دست به هر مانوری بزند تا شما را راضی کند او می‌گوید: «تشنمه»، «دلم برات تنگ شده»، «می‌شه امشب پیشت بخوابم؟»، «من میترسم»، «تو اتاقم صدا میاد»، «من مریضم»، «خوابم نمی‌بره»، «من تو اتاقم تنهام». اگر از تاریکی میترسد، چراغ خواب و چراغ راهرو را روشن بگذارید. اگر شبی ده بار به اتاقتان میاید، هر ده بار او را به تخت خودش باز گردانید. اگر واقعا می ترسد مدتی کنار تختش بدون تماس پوستی بخوابید.
اتاق کودک را ساده بچینید، گاهی اتاق پر از عروسک و دکتور در شب جلوه وحشتناکی به اتاق می بخشد. مراقب سایه های روی دیوار و سقف اتاق کودک باشید.
از جدول ستاره یا برچسب یا جایزه برای تشویق استقاده کنید. هر روزی که در تخت خودش بیدار شد یک جایزه دریافت کند.
هیچ گاه از اتاق خواب و تخت خواب کودک برای تنبیه استفاده نکنید. از کودک نخواهید برای تنبیه به اتاقش رفته روی تختش بنشیند و به کار بدش فکر کند.
هرگز تحت هیچ شرایطی حتی بیماری او را به تخت خود بازنگردانید. در صورت لزوم شب را کنار تختش بخوابید.
عادت‌های خواب جالب بسازید. مثلا ممکن است خواندن یک کتاب مورد علاقه در محل خاصی از اتاق خواب برای کودکتان بسیار جالب باشد یا دوش گرفتن، گوش کردن به یک موزیک و خوردن یک خوراکی موردعلاقه و سپس مسواک زدن به همراه آواز خواندن، دعا کردن، حرف زدن درباره اتفاقات روزانه و آداب بوسیدن و به آغوش گرفتن همگی می‌توانند بخشی از عادات خواب کودک شما باشند.
جذابیت و آرامش فراهم کنید یک عروسک خرسی «مامان» یا «بابا» تهیه کنید و به او بگویید آنها مراقبش هستند. پتو و ملحفه‌های زیبا تهیه کنید. اجازه بدهید کودک خودش پتویش را انتخاب کند. برای شروع یک هدیه در نظر بگیرید. مثلا برایش یک مسواک جدید بخرید. اگر او توانست یک شب را تنها در اتاقش بخوابد صبح روز بعد یک جایزه کوچک به او بدهید. یک مهمانی خواب برگزار کنید. به اتاق خواب کودک بروید و در اتاقش قبل از خواب همگی یک خوراکی خوشمزه بخورید یا باهم آواز بخوانید. اجازه بدهید تا کودک در شب با اتاقش آشنا شود. حتما قبل از خواب کودک را کمی به آغوش بگیرید و با جملات مثبت و تأکیدی آرامش کنید. ترس‌ها را از کودک دور کنید و یادآوری کنید که پدر و مادرش مراقب و محافظ او هستند و شبها به اندازه روزها خوب و آرامش بخش هستند
مضرات ماندن کودک در رختخواب پدر و مادر:
ایجاد وابستگی شدید در کودک
احتمال ایجاد اضطراب به خاطر وابستگی شدید
بعد از سن 3 سالگی، همانند سازی با والد از جنس مخالف و ایجاد اختلالات شخصیت در بزرگسالی دوستانی که تصور دارند تا سالها در رختخواب پدر و مادر مانده اند و اسیبی ندیدند حتما با کمک یک روانشناس تمام اسیبها را شناساسی خواهند کرد. همان طور که ما در مورد سلامتی قلبمان نظر کارشناسانه نمیدهیم، اسیب روانی هم زخم روی دست نیست که قابل رویت باشد و نیاز به تشخیص متخصص می باشد.
رویا نوری
فروشگاه اینترنتی اسباب بازی ، کلیه حقوق این سایت متعلق به بازی دان می باشد و کپی برداری از تصاویر و مطالب آن پیگرد قانونی دارد. «تمامی کالاها و خدمات این فروشگاه، حسب مورد دارای مجوزهای لازم از مراجع مربوطه می‌باشند و فعالیت‌های این سایت تابع قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران است.»
