مهارت های حرکتی کودکان را با بازی های لذت بخش رشد دهید(٢)

بازی دان : رشد اولیه ی مهارت های حرکتی مبنایی برای ورزش، تمرین های آمادگی جسمانی و رقص و فعالیت های فیزیکی تمام عمر کودک است. با انجام فعالیت های متناسب با سن رشد مهارت های حرکتی کودکان را بهبود ببخشید. 

پرتاب کردن
با اینکه ممکن است پرتاب کردن یک مهارت پایه ای به نظر برسد، اما این مهارت جزو مهارت های حرکتی بسیار پیچیده است که در آن تقریبا از تمام بدن استفاده می شود. پرتاب کردن نیاز به هماهنگی، زمان بندی و مدیریت صحیح زمان، دقت و تمرکز و البته نیاز به تمرین دارد. 
رده ی سنی: 
2 تا 3 سالگی: کودکان در این سن برای پرتاب کردن از هر دو دستشان استفاده می کنند و گویی توپ را با تمام بالا تنه ی خود پرتاب می کنند. (بنابراین در این سن بهتر است از توپ های پلاستیکی استفاده کرد که کودک بتواند آنها را به راحتی در دستهایش بگیرد)
4 تا 6 سالگی: کودکان در این سن می توانند چند مهارت حرکتی را به هم ربط داده و یک الگوی حرکتی جدید ایجاد کنند. در این سن پرتاب با تمام بدن انجام می شود به طوری که کودک ابتدا بالا تنه ی خود را حرکت می دهد و سپس از بقیه ی بدنش استفاده می کند. 
فعالیت هایی برای بهبود:
2 تا 3 سالگی: از کودکتان بخواهید توپ پلاستیکی اش را بگیرد و آن را قل بدهد، آن را در امتداد دیوار بالا بیندازد و یا آن را در هوا پرتاب کند. بدون اینکه بخواهد به هدف مشخصی بزند و یا قصد خاصی داشته باشد. شما هم به عنوان والدین او نباید از او بخواهید که توپش را با هدف پرتاب کند(مثلا نگویید که "این چه جور بازی کردنه! بیا توپ رو پرتاب کن توی این سبد!") نیازی به نظارت والدین روی این قسمت بازی کودک وجود ندارد. 
4 تا 6 سالگی: روی دیوار یک دایره بکشید و یا اگر برایتان امکان دارد یک حلقه ی توپ روی دیوار نصب کنید. از کودک بخواهید که با فاصله ی  40-50 سانتی متری آن بایستد و توپ های پلاستیکی سبک را به سمت حلقه و یا دایره ی نقاشی شده پرتاب کند. 

پریدن
وقتی که ما می پریم، بدنمان را از روی زمین حرکت می دهیم و برای مدت خیلی کوتاهی پرواز می کنیم! پریدن خیلی هیجان انگیز، لذت بخش و قدرت نمایانه است و مهارتی است که در انواع ورزش ها به شدت ضروری است. بسکتبال، فوتبال و بیس بال .... اینها تنها چند مثال هستند که پریدن در آنها خیلی واضح استفاده می شود. 
رده ی سنی: 
2 تا 3 سالگی: پریدن در این سطح معمولا محدود به پرش هایی با ارتفاع و مسافت کم می شود و کودک پریدن را فقط برای لذت بردن انجام می دهد و شما باید کودکتان را به این امر به شدت تشویق کنید. پریدن را با بازی و شادی برای کودک لذت بخش کنید و بگذارید کودک احساس و حال و هوای از دست دادن تماس با زمین را در خود حس کند. 
  4 تا 6 سالگی: کودکان در این سن می توانند با یک پا بپرند و با پای دیگر و یا با همان پا روی زمین فرود بیایند.  پریدن شامل حرکت های دیگر هم می شود، مانند، پریدن با یک نیم چرخش، پریدن مانند اینکه کودک با پاهایش طبل می زند و پریدن از روی مانع، یا گودال ها. 
فعالیت هایی برای بهبود: 
2 تا 3 سالگی: از کودک بخواهید که خیلی ساده بالا و پایین بپرد(و یا اینکه خواهش می کنیم وقتی کودک خودش بالا و پایین می پرد از او نخواهید که گوشه ای بنشیند و کاملا مانند یک بزرگسال رفتار کند!). نکته ی مهم این است که باید از کودک بخواهید که وقتی می پرد با دو پایش فرود بیاید. سپس از کودک بخواهید از پله و یا لبه ای کوتاه بپرد(یک محل خیلی کم ارتفاع). وقتی که کودک توانایی بیشتری در این کار پیدا کرد از او بخواهید که با یک پایش بالا بپرد و با پای دیگر فرود بیاید. 
4 تا 6 سالگی: تقلید پریدن: از کودک بخواهید که مانند یک کانگرو  و یا مثل قورباغه بپرد. سعی کنید کودک را تشویق به انجام حرکات پای منظم در حین پریدن کنید. با پای چپ بپرد، بعد با پای راست بپرد، با یک پا فرود بیاید، و سپس با هر دو پا فرود بیاید.

حفظ تعادل
حفظ تعادل مهارت حفظ شرایط بدن در حالت ثابت در برابر نیروی جاذبه است. در ورزش ها و در زندگی مهارت تعادل است که از افتادن ما جلوگیری می کند. 
رده ی سنی: 
2 تا 3 سال: کودکان در این سن می توانند روی یک پای خود و برای مدت زمان 3 الی 4 دقیقه تعادل را حفظ کنند. همچنین می توانند در مسیری که باریک باشد مانند خطوط کنار فرش  مستقیما حرکت کنند. 
4 تا 6 سال: در این سن، کودکان می توانند برای 10 تا 15 ثانیه تعادل خود را روی یک پا حفظ کنند. همچنین کودکان در این سن می توانند روی یک خط بسیار باریک راه بروند. 
فعالیت هایی برای بهبود: 2 تا 3 سالگی: از کودک بخواهید که خطی را روی زمین دنبال کند، این خط می تواند خطوط سنگفرش پیاده رو هایی باشد که با کودکتان از آن عبور می کنید و یا خطوطی که با گچ خودتان روی زمین کشیده اید باشد. به کودک بگویید وانمود کند که طناب بازی در سیرک است و باید سعی کند تا از روی طنابش نیفتد! 
فعالیتی دیگر برای این سن: از کودک بخواهید که روی یک پای خودش بایستد، خم شود و با استفاده از دستهایش و تکان دادن پایی که بالا گرفته است، تعادل خود را بیشتر حفظ کند. سپس می توانید پای کودک را بگیرید و از او بخواهید که فقط با دست هایش تعادل خود را حفظ کند. 
4 تا 6 سالگی: از کودکان بخواهید تا در جایی که ایستاده است لی لی کند، سپس از او بخواهید که به صورت دایره وار، به صورت چهارگوش و ضربدری لی لی کند. همچنین از او بخواهید(یا مانعش نشوید) که بپرد، جست و خیز کند و یا جنب و جوش داشته باشد، چراکه همه ی اینها راههایی دوست داشتنی و خوب برای تقویت مهارت تعادل هستند. 

مهار و زدن توپ
در خیلی از ورزش ها مانند تنیس، والیبال، فوتبال و ... بازیکن باید این مهارت را داشته باشد که توپ در حال حرکت را با دست، پا و یا با راکت برگشت دهد و یا به آن ضربه بزند. 
رده ی سنی:
2 تا 3 سالگی: کودکان در این سن می توانند توپ های بزرگ و یا بادکنک را اینگونه بزنند. البته زدن آنها در این سن هیچ هدفی ندارد. در واقع کودک توپ را برای اینکه آن را کنترل کند و یا اینکه به آن جهت بدهد نمی زند. در واقع این کار  فرصت فوق العاده ای برای کودکان است تا مهارت هماهنگی چشم و دست و مهارت ردیابی شان را رشد بدهند. 
4 تا 6 سالگی: کودک در این سن می تواند با استفاده از قسمت های مختلف بدنش و با استفاده ی بیشتر از نیرویش و در جهات مختلف توپ در حال حرکت را بزند.  
فعالیت هایی برای بهبود: 
2 تا 3 سالگی: کودکان می توانند با 2 یا 3 نفر از دوستان خود بازی هایی انجام دهند که نیاز به زدن توپ به این صورت داشته باشد. مثلا به کودک یاد بدهید که با دوستانش بازی ای مثل والیبال کند. در این بازی نباید توپ روی زمین بخورد. بچه ها باید سعی کنند با ضربه زدن به توپ آن را در هوا نگه دارند. 
4 تا 6 سالگی: یکی دیگر از بازی های خوب در این سن والیبال بازی کردن با صندلی(مثل والیبال نشسته) است. چیزی شبیه تور والیبال بین دو صندلی ببندید. هر بازیکن باید سعی کند در حالی که روی صندلی نشسته است به توپی که به سمتش می آید ضربه بزند. در مورد تعداد دفعاتی که کودک در مهار توپ موفق می شود حساس نباشید و از کودک هم بخواهید که حساس نشود. چرا که این بازی تمرینی خیلی خوب برای بچه هاست. حتی اگر کودک در آن موفقیت چشمگیری نداشته باشد. 
Dr. Bettye M. Caldwell Ph.D. Professor of Pediatrics in Child Development and Education