کشف اجزای بدن کودک همراه با شما شروع می شود

وقتی پسرم کوچک بود متوجه شدم که خیلی از چیزهایی که مادرها به بچه ها می‌گویند "می‌خواهم که شکمت را قلقلک بدهم!" و خیلی از شعرهایی که برایشان می‌خوانند به اجزای بدن مربوط می‌شوند. دلیل خوبی برای این موضوع وجود دارد: کمک به بچه‌ها برای یاد گرفتن اجزای بدنشان یکی از اولین روش‌هایی است که به آنها کمک می‌کند تا در مورد خودشان و رابطه با جهان چیزهایی را باید بگیرند.

در کنار شعر خواندن می‌توانستم موقع لباس و یا پوشک عوض کردن، با او در مورد اجزای بدنش حرف بزنم و یا به آنها اشاره کنم. در حقیقت فقط روایت کردن روالی که صبح‌ها طی می‌کردم می‌تواند جنبه آموزشی داشته باشد: "پیراهنت اینجا است، حالا بیا دستت را وارد آستینش کنیم". من عادت داشتم که به چهره خودم اشاره کنم و بگویم این بینی مامان است. دماغ به ما کمک می‌کند که چیزها را بو کنیم حالا دماغ تو کجاست؟

کودکان در حدود سن دو یا سه ماهگی دست‌هایشان را کشف می‌کنند. دکتر دبورا وبر و مدیر ارشد تحقیقات کودکان می‌گوید: "سپس در حدود سه تا شش ماهگی پاهایشان را کشف می‌کنند". وقتی آنها متوجه می‌شوند که اجزای بدنشان به آنها چسبیده است خیلی هیجان انگیز است و آنها از دست‌ها و پاهایشان برای فشار دادن اسباب بازی ها استفاده می‌کنند و آنها را به دهان می‌برند یا به آنها لگد می‌زنند.

دکتر وبر می‌گوید که اسباب بازی های فوق‌العاده‌ای وجود دارند که می‌توانند به کودکان کمک کنند که اجزای بدنشان را یاد بگیرند و خودآگاهی کسب کنند. او می‌گوید" جغجغه هایی که به دست‌ها و پاهای بچه‌ها بسته می‌شوند و هنگام تکان خوردن کودک صدا می‌دهند یک منبع عالی برای تقویت آگاهی کودک از بدنش هستند.

حیوانات پارچه‌ای، عروسک های نخدار و عروسک های بچه هم عالی هستند شما می توانید اجزای بدن را در نوزادتان نام گذاری کنید و بعد اسباب بازی را به او نشان دهید "مثلا تو دست داری و عروسک هم دست دارد". می‌توان این کار را با استفاده از تصاویر کتاب کودک هم به خوبی انجام داد.

من آموختم که یکی از بهترین ابزارها برای آموزش این نوع از خودآگاهی فیزیکی چیزی است که همه در خانه یکی از آن دارند: آینه. وقتی که پسرم متولد شد ما در یک آپارتمان اجاره‌ای زندگی می‌کردیم که یک اتاق نشیمن با دیوارهای آینه‌دار داشت.

من از آن اتاق متنفر بودم. فکر می‌کردم که این اتاق زشت است تا اینکه متوجه شدم که این آینه‌ها، اتاق نشیمن را به یک اتاق بازی فوری و سرگرمی بی پایانی برای کودک تازه متولد شده تبدیل کرده است.

در ابتدا وقتی که پسرم به این آینه‌ها نگاه می‌کرد، مثل این بود که به تلویزیون نگاه می‌کند. او نمی دانست که به خودش نگاه می‌کند اما هنوز تصویر برایش جذاب بود. من در جلوی آینه به فرزندم ملحق می‌شدم و شکلک‌‌های خنده‌داری درمی‌آوردم و به خودم اشاره می‌کردم و می گفتم "این کیه؟ این مامانه!" و بعد یک روز او خودش را شناخت.

دکتر وبر می‌گوید: "کودکان حدود یک سالگی هنگامی که به آینه نگاه می‌کنند، شروع به شناختن خودشان می‌کنند. یک روش معمول برای تست این موضوع این است که روی سر آنها کلاه بگذارید و ببینید که در حالیکه به خودشان نگاه می‌کنند آیا آن را بر می‌دارند.

یا اینکه مقداری غذا روی دماغشان بمالید. وقتی که آنها تلاش می‌کنند تا غذا را پاک کنند در حینی که به خودشان در آینه نگاه می‌کنند می‌توانید بگویید که رابطه بین تصویر و خودشان را درک کرده‌اند !"

خرید اسباب بازی نوزاد

 بیشتر بخوانید:

بازی با کودک

مهارت های فرزندپروری